Gisteren hebben zes Wageningse fracties in een open brief hun ongenoegen geuit over de manier waarop de provincie Gelderland met de gemeente Wageningen is omgegaan in het bereikbaarheidsdossier.
De tekst van deze brief is hieronder te lezen.
Onvermijdelijk
“Het lijkt onvermijdelijk dat het provinciaal bestuur van Gelderland (“de provincie Gelderland”) met behulp van een zogenaamd ‘inpassingsplan’ een rondweg rond de campus van Wageningen UR gaat aanleggen. Daarmee komt de gemeente Wageningen buiten spel te staan. De provincie Gelderland toont hiermee aan weinig respect te hebben voor de lokale democratie.
De provincie Gelderland stelt dat de route om de Campus, die door de Wageningse gemeenteraad is voorgesteld, niet voldoet aan de door hen vooraf vastgestelde uitgangspunten. Daarom grijpt men in, met het inpassingsplan als middel. Het college van B&W van Wageningen heeft in juli in een brief al zijn ongenoegen over deze handelswijze uitgesproken.
Ook wij, fractievoorzitters van verschillende Wageningse partijen, vinden dat de provincie daarmee misbruik maakt van haar bevoegdheden.
Inpassingsplan
Een inpassingsplan is een soort bestemmingsplan. Het wordt niet door een gemeente maar door de provincie vastgesteld. Maar het gaat zelden over een lokale weg, zoals nu in Wageningen. Inpassingsplannen zijn bedoeld voor doelen die beter door de provincie dan door gemeenten gezamenlijk kunnen worden bereikt.
Voorbeelden hiervan zijn als meerdere gemeenten gezamenlijk betrokken zijn bij een wijziging van een bestemmingsplan of bij de aanleg van een provinciale weg. Inpassingsplannen zijn bedoeld als middel van de provincie om projecten van de grond te krijgen die over de gemeentegrenzen heengaan.
Soms vragen gemeenten de provincie zelfs expliciet om een inpassingsplan, zoals in Utrecht gebeurde bij het inpassingsplan ‘Grebbelinielandschap’.
Maar de provincie Gelderland gebruikt het inpassingsplan voor het aanleggen van deze rondweg om de Campus in Wageningen als een zwaard van Damocles, dat boven de hoofden van lokale politici en bestuurders is gehangen. Wanneer zij niet besluiten zoals de provincie dat wenst, dan grijpt de provincie in.
Maar een inpassingsplan is nooit bedoeld als middel om de lokale politiek onder druk te zetten om een besluit te nemen dat de provincie wel bevalt. De provincie verstoort hiermee de lokale democratie en besluitvorming van een gemeente, in plaats van zich op te stellen als een partner om samen oplossingen te zoeken.
Democratisch besluit
De gemeenteraadsfracties in Wageningen verschillen van mening over de vraag in hoeverre bereikbaarheid een probleem is en hoe dat moet worden aangepakt. Maar er is een democratisch besluit genomen, waarbij er veel ruimte was voor een inhoudelijk debat en veel ruimte voor inspraak vanuit de samenleving. Het besluit was anders dan de provincie hoopte.
Door nu met een inpassingsplan te komen negeert de provincie de lokale democratie en daarmee ook de inbreng van alle burgers, belangengroepen, ondernemers, deskundigen en iedereen die de lokale politici van input heeft voorzien.
Een democraat zou blij zijn met zoveel betrokkenheid en debat, maar de provincie Gelderland kiest ervoor om een democratisch besluit naast zich neer te leggen. Het getuigt van weinig respect voor de lokale democratie en voor alle betrokkenen in de samenleving die zich hiervoor inzetten.”
Frank Bos, SP Wageningen
Hettie van Nes, GroenLinks Wageningen
Harald van Roekel, Hart voor Wageningen
Peter de Haan, ChristenUnie Wageningen
Rien Bor, Stadspartij Wageningen
Paul Toxopeus, D66 Wageningen
