Vijf Nederlandse scholieren staken van hun onderwijs om aandacht te vragen voor de klimaatcrisis. Van 20 tot en met 27 september staken kruisen zij te voet het land door met hun March for Future en roepen op tot een goed en rechtvaardig klimaatbeleid.
Hun eindpunt is de nationale klimaatstaking in Den Haag op 27 september. De stakers roepen iedereen op om met hen het werk neer te leggen en te staken voor het klimaat.
Huidig klimaatbeleid
Jesse (14), Lola (15), Linda (18), Dana (17) en Ianthe (16) staken vanaf 20 september acht dagen lang. Ze eisen beleid wat een veilige toekomst voor de jongere generaties kan garanderen. Jesse (14 jaar): “Het huidige klimaatbeleid in Nederland is nog lang niet goed genoeg. Met dit plan zullen we meer dan 2 graden opwarmen. Daarmee schuift de regering alle lasten af op de jongeren.”
De stakers gaan onderweg met zoveel mogelijk mensen in gesprek over de urgentie en ernst van de naderende klimaatcrisis. Afgelopen jaar staakten miljoenen jongeren wereldwijd op vrijdagen om aandacht te vragen voor de klimaatcrisis.
De scholieren lopen twintig kilometer per dag op hun March for Future, van Wageningen naar de nationale klimaatstaking in Den Haag. Onderweg willen ze met zoveel mogelijk mensen in gesprek gaan over de klimaatcrisis, het gebrek aan actie en iedereen oproepen voor de klimaatstaking op 27 september.
Vechten voor de toekomst
Dana: “Door het hele land door te lopen laten we zien dat we willen vechten voor onze toekomst. Ik mis misschien een week school, maar dat is niet het einde van de wereld, de klimaatcrisis wel.” De Nederlandse mars begint in Wageningen op 20 september en eindigt op de landelijke klimaatstaking op 27 september in Den Haag.
In meer dan 150 landen over de hele wereld staken mensen tussen 20 en 27 september voor het klimaat. Op 23 september vindt de VN klimaattop plaats waar gesproken zal worden over de maatregelen die genomen moeten worden. Door middel van de stakingen wil men laten zien dat het geen zin heeft om te werken of naar school te gaan zolang de klimaatcrisis niet wordt aangepakt door overheden en het bedrijfsleven.
