Weer bezoek in verpleeghuis: ‘Je ziet dat mensen ervan opknappen’

Vreugde in de verpleeghuizen die sinds kort als proef per bewoner één bezoeker mogen ontvangen. Niet alleen bewoners en visite zijn veelal opgetogen over het bezoek, ook personeel.

“Als je voor iemand zorgt en je ziet die persoon zo blij, dan is dat voor jou ook heel fijn”, zegt een woordvoerster van De Ruwaard in Oss. “We merken dat bewoners echt opknappen van bezoek.”

Een bewoner van De Ruwaard is als vanouds samen op zijn kamer met zijn bezoeker, al moet er afstand worden bewaard om besmetting te voorkomen. In Oss gaan ze ervan uit dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt.

Eenzaamheid

Bij Humanitas in Rotterdam vinden ze het “gaaf” om met een deel van de locatie Zilverlinde mee te doen aan de proef, vertelt bestuursvoorzitter Gijsbert van Herk. “Er waren hier in de regio wat mitsen en maren”, zegt hij doelend op de veiligheid. “Maar als bewoners en familie zelf willen, wie zijn wij dan?” Welzijn kan boven het medische gaan, overweegt hij. Ook Van Herk heeft blij personeel: “Zij zien de eenzaamheid, zij zien de pijn, ze zien dat mensen slechter eten.”

Locatiemanager Richard Spraakman van WZH Prinsenhof in Leidschendam zag dat bewoners er “echt aan toe” waren om dierbaren in het echt te zien. “Aanvankelijk waren sommigen wel blij met het bezoekverbod, ze voelden zich veilig.” Maar er hebben zich inmiddels “echt emotionele” taferelen afgespeeld in Prinsenhof. Met het afstand houden lukt het goed. “Al moet af en toe iemand tegen zichzelf zeggen: o nee, dat mag niet.” Het personeel voelt zich “trots dat het met de proef een bijdrage mag leveren.”

Telefoon roodgloeiend

In Amersfoort doet Davidshof mee. “Woensdag zijn we opengegaan. We hebben de telefooncentrale en de receptie uitgebreid, de telefoon stond roodgloeiend”, vertelt bestuurder Bob Pluijter. Mensen waren door de ontmoetingen “blij en superblij.” Voor de verzorgenden is het prachtig om eraan mee te werken: “Het mooiste wat je kunt doen in de zorg.”

Bezoekers krijgen in Amersfoort een mondkapje op, want de anderhalve meter in de kamers is wat lastig te handhaven en mensen willen elkaar toch misschien aanraken.

In Sint Agnes in Heemskerk zijn ze erg voorzichtig. Bij mensen met dementie moet de bezoeker ook hier een mondkapje op omdat het afstand houden kan worden vergeten. De eerste ontmoetingen hebben onder toezicht plaats, in de ruimten voor dagbesteding, om mensen “bij de hand” te nemen en zo bewustwording te verwezenlijken. Pas als dat goed gaat zullen de visites op de eigen kamers zijn.

Niet iedere bewoner stond meteen te dringen: “Mensen beseffen hoe kwetsbaar ze zijn. Er zijn er die nog liever even naar het praathuis gaan, een voorziening met een glazen wand.” Maar de ontmoetingen die er waren, bezorgden getuigen “kippenvel”: “Er waren tranen, het was heftig.”

Bron: Nieuws.nl